کیف مدرسه را با عجله گوشه ای پرتاب کرد و بی درنگ به سمت قلک کوچکی که روی تاقچه بود ، رفت .

  همه خستگی روزش را بر سر قلک بیچاره خالی کرد . پولهای خرد را که هنوز با تکه های قلک قاطی بود در جیبش ریخت و با سرعت از خانه خارج شد .

  وارد مغازه شد . با ذوق گفت : ببخشید آقا ! یه کمربند می خواستم . آخه ، آخه فردا تولد پدرم هست ... .

  - به به . مبارک باشه . چه جوری باشه ؟ چرم یا معمولی ، مشکی یا قهوه ای ، ...

  پسرک چند لحظه به فکر فرو رفت .

- فرقی نداره . فقط ... ، فقط دردش کم باشه

نظرات شما عزیزان:

مرضیه

ساعت22:22---6 ارديبهشت 1391

[وب سایت]

آخی بیچاره
سلام ممنون که سر زدی
وبلاگت خوندنی بود واقعا

وحید

ساعت18:13---6 ارديبهشت 1391

[وب سایت]

تا ساختارها سامان نیابد رشدی هویدا نمی گردد . ارد بزرگ

یکی بود و یکی نبود

ساعت18:03---6 ارديبهشت 1391

آخی چه غم انگیز!عالی بود مرسی گلم

حسین

ساعت16:49---6 ارديبهشت 1391

[وب سایت]

زیادن همچین بابا هایی
ولی خدارو شکر بابای من گله.

mavadat

ساعت15:45---6 ارديبهشت 1391

[وب سایت]

آخ بشکنه دست باباش

واللهپاسخ: اره بخدا

مهدی

ساعت12:37---6 ارديبهشت 1391

[وب سایت]

سلام

وای . چه غمناک

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: